Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (γονάρθρωση): διάγνωση και θεραπεία

Έως και το 20% όλων των ατόμων ηλικίας άνω των 25 ετών διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα γόνατος. Η άρθρωση του γόνατος λειτουργεί σε λειτουργία αξονικής συμπίεσης, επομένως οι αρθρικές επιφάνειές της υπόκεινται σε σταθερά φορτία και υπόκεινται σε εκφυλιστικές αλλαγές στον υαλώδη χόνδρο.

συχνότητα

Η παθολογία του αρθρικού χόνδρου εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης με τη συμμετοχή οστικού ιστού, αρθρικού σάκου, συνδέσμων και μυών ονομάζεται παραμορφωτική αρθροπάθεια. Στην ορολογία υπάρχουν συνώνυμα:

• Αρθροπάθεια;
• Αρθροπάθεια;
• εκφυλιστική αρθρίτιδα?
• Αρθροπάθεια;
• υπερτροφική αρθρίτιδα?

Ως προς τη συχνότητα, η βλάβη στο γόνατο έρχεται αμέσως μετά την άρθρωση του ισχίου, έτσι ώστε να έχει διαμορφωθεί ένας σταθερός όρος: «γονάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος» Εξετάστηκε η εξάρτηση της συχνότητας της νόσου από την ηλικία:

26 - 44 ετών	5% των ενηλίκων
45-59 ετών	16, 70%
60-69 ετών	12, 10%
70 ετών και άνω	έντεκα%

Σε όλες τις ηλικιακές ομάδες υπερισχύουν ποσοτικά οι εκπρόσωποι του ωραίου φύλου. Σε αυτά, η αρθροπάθεια του γόνατος εμφανίζεται 1, 2-1, 4 φορές πιο συχνά από ότι στους άνδρες.

Στον τομέα των μόνιμων αναπηριών, η παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος αποτελεί σχεδόν το 30% όλων των αιτιών αναπηρίας που σχετίζονται με παθολογίες των αρθρώσεων.

Ταξινόμηση της γονάρθρωσης

Για λόγους ανάπτυξης, η νόσος χωρίζεται σε δύο μεγάλες ομάδες: πρωτοπαθή και δευτεροπαθή. Το πρωτογενές προκύπτει χωρίς ορατά προαπαιτούμενα. Το δευτερεύον προηγείται (ή συνοδεύεται) από προκλητικούς παράγοντες:

1. εμβιομηχανικές διαταραχές: τραυματισμοί, υπερβολικά φορτία, αναπτυξιακές ανωμαλίες (δυσπλασία), σκελετική παθολογία (σκολίωση, πλατυποδία), παχυσαρκία.
2. φλεγμονώδεις διεργασίες: άσηπτη ή μολυσματική αρθρίτιδα, συχνή αιμάρθρωση στην αιμορροφιλία.
3. Μεταβολικές ασθένειες: ουρική αρθρίτιδα, αιμοχρωμάτωση, νόσος του Paget.
4. Ενδοκρινικές διαταραχές: ακρομεγαλία, σακχαρώδης διαβήτης, διαταραχές του παραθυρεοειδούς.
5. Παραβιάσεις της επαρκούς παροχής αίματος: κιρσοί και μεταθρομβοφλεβικό σύνδρομο, εξουδετερωτική ενδαρτηρίτιδα, αθηροσκλήρωση των αγγείων των κάτω άκρων.

Στην ιατρική πρακτική, μια ταξινόμηση σύμφωνα με τη σοβαρότητα των παθολογικών αλλαγών έχει περισσότερο νόημα. Η αξιολόγηση βασίζεται σε ακτινολογικές εξετάσεις. Η πιο δημοφιλής κλινική και ακτινολογική ταξινόμηση.

σκηνοθετώ

Η εικόνα δείχνει μια ελαφρά στένωση του αρθρικού χώρου (σε σύγκριση με μια υγιή άρθρωση), αρχόμενη σκλήρυνση του περιχόνδρινου οστικού ιστού. Κλινική - ο πόνος εμφανίζεται όταν περπατάτε ή αμέσως μετά από παρατεταμένη ορθοστασία. Πιο έντονο όταν ανεβαίνεις σκάλες. Συμβαίνει εν ειρήνη. Η γονάρθρωση πρώτου βαθμού δεν επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργία της άρθρωσης.

Στάδιο II

Ο χώρος της άρθρωσης είναι 2-3 φορές πιο στενός από το κανονικό. Η σκλήρυνση είναι πιο έντονη, εντοπίζονται οστεόφυτα (ακανθώδεις αναπτύξεις οστικού ιστού κατά μήκος των άκρων του αρθρικού χώρου και των κονδύλων). Ο πόνος είναι μέτριος, υπάρχουν σημάδια μυϊκής υποτροφίας, χωλότητας. Η παραμόρφωση του γόνατος στον μετωπιαίο άξονα είναι ορατή. Η γονάρθρωση δεύτερου βαθμού οδηγεί σε αισθητό περιορισμό στην κινητικότητα των αρθρώσεων.

III. στάδιο

Σκλήρυνση χόνδρινων στοιχείων, παραμόρφωση αρθρικών επιφανειών. Υπάρχουν περιοχές υποχόνδριης νέκρωσης, τοπικής οστεοπόρωσης. Κύστες σε παρακείμενο οστικό ιστό. Ο χώρος της άρθρωσης είναι κρίσιμος στενός, μερικές φορές ακαθόριστος. Οστεόφυτα σημαντικού μεγέθους. Ατροφία των μυών του μηρού και του κάτω ποδιού, η άρθρωση είναι ασταθής, υπάρχει έντονη παραμόρφωση. Η κίνηση στο γόνατο είναι μερικές φορές αδύνατη, σχηματίζεται μια σύσπαση. Κατά την κίνηση - έντονος πόνος, χωλότητα.

Αυτή η προσέγγιση ταξινόμησης είναι βολική καθώς επιτρέπει την αξιολόγηση των κλινικών εκδηλώσεων που σχετίζονται με οργανικές αλλαγές. Παρέχει την ευκαιρία να επιλέξετε πιο αποτελεσματική θεραπεία με βάση μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση της κατάστασης της άρθρωσης.

μηχανισμός ανάπτυξης

Η παθογένεση οποιασδήποτε αρθροπάθειας περνά από τρία στάδια:

1. Βλάβη στις μικροδομές του χόνδρου. Υπό την επίδραση ενός από τους επιβλαβείς παράγοντες, οι ενώσεις υψηλής μοριακής απόδοσης χάνουν τη δύναμή τους και εμπλουτίζονται με μόρια νερού. Η ικανότητα των κολλαγόνων χαμηλού μοριακού βάρους να συναρμολογούνται σε μακρομόρια είναι μειωμένη. Αυτό οδηγεί σε μείωση της αντοχής και της αντοχής του υαλώδους χόνδρου. Τα χονδροπροστατευτικά εξουδετερώνουν τέτοια φαινόμενα.
2. Εάν δεν εξαλειφθεί ο προκλητικός παράγοντας, συνεχίζεται η αποδυνάμωση των συστατικών του χόνδρου (γλυκοζαμινογλυκάνες, πρωτεογλυκάνες). Αυτό οδηγεί στην ενεργοποίηση των διαδικασιών ανάκτησης. Το απόθεμα ισχύος τους δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, επομένως αυτό το στάδιο μεταβαίνει γρήγορα στο επόμενο.
3. Η διαταραχή των αντισταθμιστικών μηχανισμών οδηγεί σε προοδευτική καταστροφή του αρθρικού χόνδρου και θάνατο των κυττάρων του - χονδροκυττάρων. Τα δάκρυα του χόνδρου εκτείνονται στο υποκείμενο οστό. Ο βαθμός αποκόλλησης των συστατικών του χόνδρου αυξάνεται, εμφανίζεται η μαρμαρυγή τους, η οποία οδηγεί σε λέπτυνση της υαλώδους μεμβράνης.

Στο πλάι του οστού, με παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος, εμφανίζεται πάχυνση (σκλήρυνση), εμφανίζονται κύστεις και περιοχές ανομοιόμορφης οστικής πυκνότητας. Επομένως, αναπτύσσεται η παραμόρφωση των αρθρικών επιφανειών, η αστάθεια της άρθρωσης.

διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται σε ένα σύνολο δεδομένων που ελήφθησαν ως αποτέλεσμα ερωτήσεων (αναμνησίας), ιατρικής εξέτασης και μεθόδων ενόργανης έρευνας. Οι τελευταίες περιλαμβάνουν μελέτες ακτίνων Χ (CT, MRI), ραδιοϊσότοπα (σπινθηρογράφημα), αρθροσκόπηση.

Αντικειμενική εξέταση

Περιλαμβάνει τη διευκρίνιση του ιστορικού ζωής του ασθενούς, τις περιστάσεις που προηγήθηκαν της ανάπτυξης γονάρθρωσης της άρθρωσης του γόνατος, συλλογή παραπόνων και εξέταση. Στην πορεία διευκρινίζεται η παρουσία προκλητικών παραγόντων και ο βαθμός επιρροής τους στην ανάπτυξη της νόσου.

Είναι σημαντικό σε αυτό το στάδιο να μάθετε την κατάσταση του δεύτερου γόνατος. Εάν παραβλέπετε την αμφοτερόπλευρη οστεοαρθρίτιδα γόνατος και εστιάσετε μόνο στο γόνατο που σας ανησυχεί περισσότερο, μπορεί να κάνετε ένα χονδροειδές διαγνωστικό λάθος.

Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να γίνονται λειτουργικές εξετάσεις σε δύο άκρα ταυτόχρονα. Σημειώνεται πόνος κατά τις ενεργητικές και παθητικές κινήσεις, ευαισθησία στην ψηλάφηση, ερεθισμός (τσίσιμο) κατά την έκταση και κάμψη. Οι χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες οδηγούν στην εμφάνιση κύστης Becker - μια προεξοχή του αρθρικού σάκου στην κοιλότητα του γόνατος, η οποία μπορεί επίσης να ανιχνευθεί με ψηλάφηση.

ενόργανες μεθόδους

Το πρώτο είναι η ακτινογραφία. Η ακτινογραφία της άρθρωσης του γόνατος σε δύο προεξοχές επιτρέπει την προκαταρκτική εκτίμηση της κατάστασης της άρθρωσης και τον προσδιορισμό του σταδίου της νόσου. Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι τα ακτινολογικά σημεία εμφανίζονται αργότερα από τα συμπτώματα και τις μορφολογικές αλλαγές που συνοδεύουν την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.

Σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει η μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία). Είναι δυνατό να προσδιοριστούν τα αρχικά στάδια των εκφυλιστικών αλλαγών στις δομές του χόνδρου και των οστών, είναι δυνατό να εκτιμηθεί η κατάσταση των ενδοαρθρικών συνδέσμων, των μηνίσκων. Το σπινθηρογράφημα στη γονάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος παρέχει πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση.

Με την αρθροσκόπηση είναι δυνατή η άμεση εξέταση της κοιλότητας της άρθρωσης.

Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας πρότεινε τα ακόλουθα κριτήρια για την τυποποίηση των διαγνωστικών δεδομένων:

• Ηλικία άνω των 50 ετών.
• Δυσκαμψία στην άρθρωση το πρωί που διαρκεί τουλάχιστον μισή ώρα.
• Ράγισμα, που προκαλείται από κίνηση (ενεργητική και παθητική).

Εάν αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται από οστεόφυτα που εντοπίζονται στην ακτινογραφία και πόνο, τότε είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί γονάρθρωση της άρθρωσης του γόνατος.

Τα αρχικά στάδια της νόσου μπορεί να μην είναι έντονα, επομένως, απαιτείται διαφορική διάγνωση με άλλες παθολογίες των αρθρώσεων στις οποίες τα παθογόνα φάρμακα για την οστεοαρθρίτιδα (χονδροπροστατευτικά) είναι αναποτελεσματικά.

Πρέπει να ληφθούν όλα τα πιθανά μέτρα ώστε να μην συγχέεται η γονάρθρωση με τις ακόλουθες ασθένειες:

Ρευματοειδής αρθρίτιδα	Έναρξη σε νεαρή ηλικία, πρωινή δυσκαμψία για περισσότερο από 30 λεπτά, πόνος χειρότερος στην ηρεμία και λιγότερος κατά την κίνηση, ρευματοειδή οζίδια στο δέρμα, ταυτόχρονες βλάβες εσωτερικών οργάνων, σημεία δηλητηρίασης (πυρετός, εφίδρωση), C-αντιδρώσα πρωτεΐνη στο αίμα δοκιμές.
κρυσταλλική αρθρίτιδα	Ο πόνος είναι οξύς τη νύχτα ή το πρωί. το δέρμα πάνω από την πάσχουσα άρθρωση είναι οιδηματώδες, κόκκινο, ζεστό. Κρύσταλλοι σε μικροσκοπική εξέταση του αρθρικού υγρού, αύξηση του επιπέδου του ουρικού οξέος στο αίμα (στην ουρική αρθρίτιδα).
σπονδυλοαρθροπάθειες	Αρθρίτιδα άλλων, άσχετων αρθρώσεων (μεσοπλεύρια, οσφυϊκή άρθρωση). φλεγμονώδεις διεργασίες στους τένοντες. Βλάβη στον κερατοειδή, το δέρμα, τους βλεννογόνους.

Στη δέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσημάτων (ICD 10), σε όλες αυτές τις ασθένειες δίνεται ο δείκτης «Μ», αλλά διαφορετικός αριθμητικός κωδικός.

Πρόκειται για θεμελιωδώς διαφορετικές παθολογικές διεργασίες που απαιτούν επαγγελματική προσέγγιση στη διάγνωση και εξειδικευμένη θεραπεία.

θεραπευτικά μέτρα

Εάν υπάρχει ασθένεια, πρέπει να υπάρχουν τρόποι θεραπείας της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος. Και εκεί είναι. Η βοήθεια μπορεί να δοθεί με πολλούς τρόπους.

Στην πρώτη θέση βρίσκονται τα επιτεύγματα της παραδοσιακής ιατρικής, τα οποία βασίζονται σε ενδελεχή μελέτη των αιτιών και των μηχανισμών της νόσου. Εδώ χρησιμοποιούνται ιατρικές και χειρουργικές μέθοδοι. Η κατάλληλη θεραπεία απαιτεί τη συνεπή και πολύπλοκη χρήση φαρμάκων, φυσιοθεραπευτικών μεθόδων και μέτρων αποκατάστασης.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες. Η αποτελεσματικότητα αυτών των μεθόδων είναι τουλάχιστον αμφίβολη. Αλλά χρησιμοποιούνται επειδή είναι δυνατό να μειωθούν οι εκδηλώσεις της νόσου στο σπίτι. Οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως συμπληρωματική θεραπεία με φάρμακα ή ως μέρος σύνθετης θεραπείας, είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθεί η συγκατάθεση του θεράποντος ιατρού!

ιατρική βοήθεια

Αυτός ο τύπος θεραπείας περιλαμβάνει τη χρήση διαφόρων φαρμάκων. Για φαρμακευτικά αποτελέσματα, χρησιμοποιούνται φάρμακα από διαφορετικές ομάδες:

1. μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αναλγητικά, οπιούχα.
2. βραδείας δράσης συμπτωματικά φάρμακα (χονδροπροστατευτικά).
3. γλυκοκορτικοειδείς ορμόνες;

ΜΣΑΦ, γρήγορα αναλγητικά, οπιούχα

Τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν σχεδιαστεί για την εξάλειψη του πόνου. Το σύνδρομο πόνου χαλάει αρκετά τη ζωή των ασθενών με αρθροπάθεια, η αφαίρεσή του βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ατόμου. Τα ΜΣΑΦ, τα ανιλίδια, τα μη ναρκωτικά και τα ναρκωτικά αναλγητικά είναι ικανά για αυτό.

Ένα κοινό μειονέκτημα είναι οι παρενέργειες. Αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τα νεφρά, τους προστατευτικούς μηχανισμούς του γαστρεντερικού σωλήνα. Μια εναλλακτική που μπορεί να μειώσει τις βλαβερές εκδηλώσεις είναι οι ενέσεις. Η ενδομυϊκή χορήγηση προκαλεί μικρότερη βλάβη στο στομάχι και επιταχύνει το αποτέλεσμα.

Λόγω παρενεργειών, τα φάρμακα αυτής της ομάδας συνταγογραφούνται κατά τη διάρκεια των παροξύνσεων, απαιτείται προσεκτική επιλογή δόσης.

Το κύριο πλεονέκτημα των ΜΣΑΦ είναι οι πολλές μορφές τοπικής θεραπείας (αλοιφές, τζελ). Σας επιτρέπει να ελέγχετε τις εκδηλώσεις της νόσου στο σπίτι.

Τα αναλγητικά με κεντρικό αποτέλεσμα συνταγογραφούνται για μικρό χρονικό διάστημα, με τις άλλες δύο ομάδες να είναι αναποτελεσματικές. Το πιο δημοφιλές οπιούχο συνταγογραφείται κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, πιο συχνά με αμφοτερόπλευρη γονάρθρωση. Αυτά τα φάρμακα είναι εθιστικά. Δεν μπορείς να τα πάρεις μόνος σου!

Συμπτωματικά φάρμακα βραδείας δράσης

Η δράση αυτών των ουσιών είναι διπλή: έχουν την ικανότητα να ανακουφίζουν τον πόνο (ως ΜΣΑΦ) και να βοηθούν στην αποκατάσταση του υαλώδους χόνδρου. Συχνά ονομάζονται χονδροπροστατευτικά.

Το αποτέλεσμα αναπτύσσεται σε αρκετές εβδομάδες (2-8) και διαρκεί για 2-3 μήνες μετά τη διακοπή.

Εκτός από τη θειική χονδροϊτίνη και τις γλυκοζαμινογλυκάνες, αυτή η ομάδα περιλαμβάνει παρασκευάσματα με βάση το υαλουρονικό οξύ, ενώσεις που προέρχονται από το αβοκάντο και τη σόγια.

Τα πιο μελετημένα και δημοφιλή χονδροπροστατευτικά (θειική χονδροϊτίνη και γλυκοζαμινογλυκάνες) είναι έτοιμα συστατικά του αρθρικού χόνδρου. Απορροφάται καλά στο αίμα, σχηματίζονται υψηλές συγκεντρώσεις στην κοιλότητα της άρθρωσης. Για να επιταχυνθεί το αποτέλεσμα, μπορούν να γίνουν ενέσεις απευθείας στην άρθρωση.

Έχει αποδειχτεί ότι η θειική χονδροϊτίνη, που λαμβάνεται ως θεραπεία για δύο χρόνια σε ημερήσια δόση 800 mg, έχει σταθεροποιητική δράση στον χώρο της άρθρωσης σε περίπτωση γονάρθρωσης δεύτερου βαθμού της άρθρωσης του γόνατος.

Οι ενώσεις αβοκάντο/σόγιας έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Αναστέλλοντας την κολλαγενάση (ένα ένζυμο διάσπασης), επιβραδύνουν σημαντικά την καταστροφή του χόνδρου και αυξάνουν τη σύνθεση του «δικού τους» κολλαγόνου. Είναι επίσης πολύ καλά ανεκτά.

Τα παράγωγα υαλουρονικού οξέος χρησιμοποιούνται με τη μορφή ενδοαρθρικών ενέσεων. Αυτά τα κεφάλαια, όπως τα χονδροπροστατευτικά, βελτιώνουν τη λειτουργική κατάσταση της άρθρωσης του γόνατος.

Ο μηχανισμός δράσης διαφόρων φαρμάκων με αργή συμπτωματική δράση είναι κάπως διαφορετικός, επομένως συνιστάται η συνδυασμένη χρήση τους. Ένα υψηλό επίπεδο ασφάλειας σάς επιτρέπει να λαμβάνετε χονδροπροστατευτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς αισθητή βλάβη στο σώμα.

γλυκοκορτικοστεροειδή

Το κύριο αποτέλεσμα είναι αντιφλεγμονώδες. Αυτά τα κεφάλαια συνταγογραφούνται όταν τα ΜΣΑΦ είναι αναποτελεσματικά. Οι μορφές δισκίων βλάπτουν επίσης τον γαστρικό βλεννογόνο. Υπάρχουν μορφές για ενδοαρθρικές ενέσεις.

Έχουν πολλές παρενέργειες, επομένως δεν πρέπει να κάνετε κατάχρηση ορμονικών φαρμάκων για την παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος.

όνομα ομάδας	πλεονεκτήματα	ελαττώματα
ΜΣΑΦ, αναλγητικά, οπιούχα	Γρήγορη δράση, πολλές μορφές για τοπική εφαρμογή.	Παρενέργειες, ασταθές αποτέλεσμα, επικίνδυνο για ασθενείς που σχετίζονται με την ηλικία, εμφανίζεται εθισμός.
χονδροπροστατευτικά	Έχουν παθογενετική δράση, έχουν διαρκή δράση, είναι μη τοξικά, υπάρχουν μορφές για εξωτερική και ενδοαρθρική χρήση.	Αργή ξεδίπλωμα του εφέ.
ορμόνες	Γρήγορη δράση όταν τα ΜΣΑΦ δεν επαρκούν. Μορφές για ενδοαρθρική χορήγηση.	Παρενέργειες, ασταθές αποτέλεσμα, μακροχρόνια χρήση είναι αδύνατη.

εθνοεπιστήμη

Στο σπίτι, μπορείτε να μειώσετε τις εκδηλώσεις της νόσου χρησιμοποιώντας λαϊκές θεραπείες. Υπάρχουν πολλές συνταγές, αλλά υπάρχουν μερικές, αλλά:

• δεν έχουν διεξαχθεί κλινικές μελέτες.
• είναι αδύνατο να δοθεί με ακρίβεια η δόση του φαρμάκου.
• Οι ενδείξεις δεν είναι σαφώς καθορισμένες.
• δεν λαμβάνεται υπόψη η ατομική ανεκτικότητα των λαϊκών θεραπειών.

Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν ένα ευρύ θεραπευτικό φάσμα, μια ευρεία επιλογή για εξωτερική χρήση. Οι σπιτικές κομπρέσες και τα βάμματα, οι αλοιφές είναι δημοφιλείς.

Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας στο σπίτι μπορεί να αποδειχθεί από το γεγονός ότι για την παρασκευή της χρησιμοποιούνται βιολογικά δραστικές ουσίες (τσίχλα, χολή, εγχύματα φαρμακευτικών φυτών).

Επιπλέον, η κατάλληλη θεραπεία με λαϊκές θεραπείες ξεκινά με τη συμμόρφωση με μια δίαιτα, την απώλεια βάρους. Αυτή η μέθοδος από μόνη της, που στοχεύει στη μείωση του φορτίου στην άρθρωση, μπορεί να αναστρέψει την αρθροπάθεια πρώτου βαθμού της άρθρωσης του γόνατος (προϋπόθεση είναι νεαρή ηλικία, επαρκής ικανότητα αντιστάθμισης). Η υγιεινή διατροφή από μόνη της διεγείρει τις αναγεννητικές ικανότητες του οργανισμού. Η δίαιτα περιλαμβάνει: ελαφριά αίσθηση πείνας, λαχανικά, φρεσκοστυμμένους χυμούς. Καλό είναι να προσθέσετε στη διατροφή ζελέ και ζελέ με χαμηλά λιπαρά.

Τα εξωτερικά μέσα είναι πολύ διαφορετικά. Πάνω απ 'όλα, έχουν μια ερεθιστική και θερμαντική επίδραση. Τα πιο μελετημένα συστατικά είναι η χολή, το διμεθυλοσουλφοξείδιο και ο δισχοφίτης. Η χολή πρέπει να χρησιμοποιείται φαρμακευτικά και όχι να εξάγεται ανεξάρτητα από το πτώμα ενός ζώου. Το διμεθυλοσουλφοξείδιο είναι ένα ανάλογο ενός παράγοντα χημικού πολέμου, του αερίου μουστάρδας. Ο Bischofite είναι ένα παράγωγο του ελαίου. Αυτή είναι η διαφορά στην προέλευση.

Και τα τρία φάρμακα έχουν αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά πρέπει να χρησιμοποιούνται στο σπίτι μόνο μετά από συμβουλή γιατρού. Αυτές οι ουσίες έχουν επίσης αντενδείξεις και χαρακτηριστικά χρήσης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε το φαινόμενο εικονικού φαρμάκου στη θεραπεία των λαϊκών θεραπειών.

Το τελευταίο πράγμα που θέλω να μεταφέρω είναι ότι ένας άνθρωπος έχει υγεία. Δεν πρέπει να βασίζεστε πλήρως στην φαινομενική απλότητα και φθηνότητα των λαϊκών θεραπειών. Εάν έχετε ήδη αποφασίσει να τα δοκιμάσετε, αυξήστε την επίγνωσή σας για την πονεμένη άρθρωση. Η πορεία της νόσου στο πλαίσιο της θεραπείας με λαϊκές θεραπείες είναι ένας λόγος να επανεξεταστεί η προσέγγιση στη θεραπεία.

Εάν η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος διαγνωστεί ως βαθμού 2 ή υψηλότερο, είναι καλύτερα να μην ασχοληθείτε με τη συμβατική ιατρική. Ή να το αναβάλεις για μια περίοδο ύφεσης. Η ανεπαρκής θεραπεία αποτελεί ένδειξη περίπλοκης χειρουργικής επέμβασης.